پایگاه رسمی اطلاع رسانی تن، روان، فرهنگ تن روان فرهنگ
داریوش نسبی تهرانی
سلامت برتر، شمارۀ 6، صفحۀ 19
می‌دانیم مدرسه در زندگی بچه‌ها نقش حساس و مهمی دارد و این عجیب نیست که خانواده‌های دارای فرزند مبتلا به صرع، راجع به آن سؤالات فراوانی داشته باشند. همچنین اولیای مدرسه که در زمان عدم حضور والدین مسئولیت این بچه‌ها را به عهده دارند. هر کس، با فرزند شما سر و کار دارد، از راننده سرویس گرفته تا معلم و ناظم مدرسه باید اطلاعاتی راجع به مشکل فرزند شما داشته باشد.
آیا مدرسه باید از صرع دانش آموز مبتلا اطلاع داشته باشد؟
اگر به سلامت فرزند خود اهمیت می دهیم حتماً باید اطلاعات درستی را به مدرسه بدهیم. بی‌توجهی به این موضوع یا عدم اهمیت اولیای مدرسه به مشکل صرع دانش‌آموز مبتلا، می‌تواند خطرساز باشد.
بدیهی است اطلاعات درست و علمی اولیای مدرسه راجع به صرع در عکس‌العمل آنها، در زمان حمله چه در جهت درمان کمک‌های اولیه و چه در جهت تشخیص به موقع و جلوگیری از عوارض بعدی می‌تواند کمک مؤثری باشد. در اینجا ضمن تأکید بر اموزش‌های اولیه اولیای مدرسه راجع به اختلال صرع، توضیح مختصری در زمینه نحوه اطلاع‌رسانی والدین به مدرسه و گزارش مشکلات دانش‌آموز مبتلا به صرع، ارائه می‌دهیم.
چه نکاتی را باید اولیای مدرسه در مورد صرع دانش‌آموز مبتلا بدانند؟
ابتدا باید سطح اطلاعات اولیای مدرسه را راجع به اختلال ارزیابی نمود. اگر اطلاعات در سطح قابل قبولی نیست، بهتر است از پایه نکات اصلی را به طور کلی در مورد اختلال صرع توضیح و آموزش داد و سپس راجع به مشکل خاص دانش‌آموزان مبتلا، خانوادۀ بیمار باید اطلاعات ذیل را در اختیار مدرسه بگذارند یا به عبارتی مدرسه باید این اطلاعات را از والدین هر دانش‌آموز مبتلا به دست آورد.
دارو و مدرسه
اگر دانش‌آموزی باید در بین روز دارو مصرف کند، چه تصمیمی می‌گیرد؟ مسئولیت مصرف دارو را به عهدۀ خود دانش‌آموز باید گذاشت و یا به عهدۀ مدرسه یا والدین؟
در مواردی دانش‌آموز از هر نظر توان پذیرش مسئولیت مصرف داروی خود را ارد که در این صورت به عهدۀ خود اوست و گاه مدرسه مانند والدین این مسئولیت را می‌پذیرد و محلی برای نگهداری داروها داشته و سر وقت دارو را به دانش‌آموز می‌دهد. اما در هر حال امکان فراموش شدن دوز مصرفی میان روز وجود دارد و گاه ممکن أست دانش‌آموز داروی خود را نخورد. بهترین راه در این مورد مشاوره با پزشک مربوطه است تا شاید داروها را طوری تنظیم نماید که نیازی به مصرف داروها در بین روز و در مدرسه نباشد و یا احیاناً بتوان پس از برگشت از مدرسه دارو را مصرف نمود.
صرع و ضعف تحصیلی
علل متفاوتی برای ضعیف بودن درس یک دانش‌آموز مبتلا به صرع وجود دارد و همۀ آنها مربوط به مشکل صرع آنها نیست. اگر اطمینان دارید که صرع عامل افت تحصیلی فرزند شماست پس نکات زیر را به دقت بررسی و مورد مطالعه قرار دهید:
- تنفر از مدرسه به علت رنج و مشکلی که دانش‌آموز مبتلا به صرع در بین بچه‌های دیگر احساس می‌کند.
- تصور خانواده و اولیای مدرسه از اینکه دانش‌آموز مبتلا به صرع به علت حمله صرع نمی‌تواند پیشرفت تحصیلی داشته باشد.
- حملات صرع متناوب و زیاد از هر نوع به خصوص صرع غیاب که اغلب یا تشخیص داده نمی‌شود یا توقف شناخت موقتی که به علت اختلال الکتریکی گذرا در مغز رخ می‌دهد.
- آسیب به مغز، حتی خیلی جزیی که ممکن است فقط بخش مربوط به یادگیری را تحت تأثیر قرار دهد.
- عوارض دارویی ضد صرع (که البته خیلی شایع نیست) و بیشتر به صورت منگی و گیجی، کاهش حافظه و ضعف تمرکز خود را نشان می‌دهد.
- شما باید تمام این موارد را با اولیای مدرسه در میان بگذارید تا موردی که بیشتر اهمیت دارد و در ضعف تحصیلی فرزند شما تأثیر دارد، بیابید. ممکن است بیشتر از یکی از موارد بالا در افت تحصیلی فرزند شما مطرح باشد. اما خوشبختانه همۀ آنها قابل حل است و بخشی از آنها را باید با در میان گذاشتن با پزشک مربوطه حل کنیم.
